Door de bank genomen is een theaterstuk over banken en de rol van banken in de samenleving. Het stuk belicht vooral hoe banken de samenleving kunnen ontwrichten en het leven van mensen ernstig kunnen verzieken. Het theaterstuk was mateloos populair.
De Verleiders heet het theatergezelschap dat dit stuk presenteerde. Zij hadden eerder ook al theater gemaakt over vastgoedfraude en boekhoudfraude. Het is stuk voor stuk maatschappijkritische theater waarbij cynische humour de boventoon voerde.
Door de bank genomen gaat vooral over hoe bankiers - lui die voor banken werken - waardeloze kredietproducten aansmeren aan nietsvermoedende klanten. Wurghypotheken bijvoorbeeld, ofwel leningen waarbij mensen maar blijven betalen zonder dat ze de lening eigelijk terugbetalen. Zo kennen vele banken vele wanpraktijken. Leningen waarbij het geld gebruikt wordt om te beleggen bijvoorbeeld. Daarmee verdienen banken dus dubbelgeld. En als het beleggen slecht afloopt dan loop je tegen de berg schuld op. Ja, eigen schuld zeggen de banken dan.
Ook belichten de acteurs de rol van banken in het onderhouden van de kredietmaatschappij; dat het land gefundeerd wordt door leningen en schulden. Zowel consumenten, bedrijven en overheden lenen constant geld om te investeren. En dan moet je meer geld blijven verdienen om de schulden af te betalen. Zo houdt het geldsysteem of ook wel het kapitalisme ons in een wurggreep van altijd maar meer en meer geld. Harder werken en minder genieten.
Maar toch is het veel te eenvoudig om de schuld hiervan bij bankiers te leggen. Iedereen doet er aan mee. We willen maar blijven consumeren en meer geld verdienen. Groter groeien, constant. Er is een einde aan die groei. Krediet is overal om handen en dus super eenvoudig om te krijgen. Dat is wat overheden ook willen. De verleiding van mensen om maar te blijven consumeren zonder aan minder te denken is gewoon enorm groot.
Of zoals een bezoeker van het theaterstuk ook opmerkte.
De andere kant is dat we allemaal willen kopen, kopen en kopen zonder ervoor te willen sparen. Onze hebzucht leidt ons in de val van de banken.
Maar het theaterstuk gaat gelukkig verder en kijkt ook naar de toekomst van banken. Zoals Trouw zegt: De voorstelling is belangrijk, omdat zij diep duikt in de materie en een overtuigende vinger richt op verloren maar gezamenlijk terug te, winnen waarden van de bank als nutsbedrijf. Sociaal geld als nieuw vetrekpunt dus.
